Στον απόηχο των Προεδρικών εκλογών, αποτελεί ενδιαφέρον εγχείρημα να αναλύσει κάποιος τους λόγους της ήττας του Σταύρου Μαλά έναντι του ανθυποψηφίου του Νίκου Αναστασιάδη.
Μιας ήττας που δεν ήταν έκπληξη, ακόμη και για το ίδιο το ΑΚΕΛ, το οποίο εν ολίγοις γνώριζε ότι η καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην επιλογή του υποψηφίου του και το φιάσκο με την αλλαγή υποψηφίου που είχε προηγηθεί, θα είχε συνέπειες.
Συνέπειες που ίσως θέλησε τελικά να επωμιστεί καθώς είναι γνωστό ότι η επικείμενη πενταετία, θεωρείται ως η πιο σημαντική στην ιστορία της Κύπρου αφού η λύση του πολιτικού μας ζητήματος είναι επιτακτική. Μια λύση που μόνο ένας Πρόεδρος με τόλμη και χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος μπορεί να το πράξει και αυτός ο άνθρωπος, στην προκείμενη, είναι κατά γενική ομολογία ο Νίκος Αναστασιάδης.
Ο ενδιάμεσος χώρος
Το επιτελείο του Σταύρου Μαλά αποδίδει την ήττα στην πολιτική που ακολούθησε ο ενδιάμεσος χώρος. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι στην περίπτωση που τα κόμματα του συγκεκριμένου χώρου, υποστήριζαν Σταύρο Μαλά, οι πολίτες θα ακολουθούσαν.
Διότι εάν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι παρά τις εντολές των ηγεσιών του ενδιάμεσου χώρου για «κανένα από τους δυο», η αποχή στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών δεν αυξήθηκε όπως αναμενόταν, αντιθέτως μειώθηκε, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι πολίτες δεν υπάκουσαν στις προτροπές των κομμάτων τους.
Ενδεικτικό παράδειγμα η Πάφος, προπύργιο του ΔΗΚΟΥ και των λεγόμενων «Μακαριακών». Στην Πάφο, καταγράφηκε μεγαλύτερη αποχή, ωστόσο οι πολίτες επέλεξαν και πάλι τον Νίκο Αναστασιάδη. Άρα, εύλογα δημιουργείται το συμπέρασμα ότι ο Σταύρος Μαλάς δεν έπεισε και οι πολίτες δεν έχουν συγχωρήσει ακόμη το ΑΚΕΛ για την πενταετία διακυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια.
Μιας πενταετίας, τα λάθη της οποίας μηδένισαν τα όποια θετικά, επιτεύχθηκαν, κυρίως λόγω της αδυναμίας που παρατηρήθηκε στον επικοινωνιακό τομέα . Ένα τομέα που ακόμη και σήμερα, το ΑΚΕΛ πάσχει.
Η εμπειρία του Νίκου Αναστασιάδη μα κυρίως η οικονομία
Είναι γνωστό ότι όταν εκτίθεσαι, κρίνεσαι, επικρίνεσαι, δέχεσαι χτυπήματα από παντού, ακόμη και κάτω από τη μέση. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική, όπου για να επιβιώσει κάποιος θα πρέπει να γνωρίζει καλά τα κατατόπια και κυρίως το επιτελείο του πρέπει να γνωρίζει καλά τα μονοπάτια της επικοινωνίας και των επικοινωνιακών τρικ. Ο Σταύρος Μαλάς μπορεί να παρουσιάζεται πικραμένος από τα κτυπήματα που δέχθηκε κάτω από τη μέση, οι πολιτικοί του συνεργάτες όμως θα έπρεπε να ήταν έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουν και κυρίως έπρεπε να τα προλάβουν.
Η παρουσία του κ. Μαλά στο debate δεν έπεισε διότι επιλέχθηκε μια εντελώς λανθασμένη τακτική έναντι ενός ιδιαίτερα έμπειρου, εύγλωττου και επικοινωνιακού πολιτικού. Διαφάνηκε ότι δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη, ότι όπως η ιατρική, έτσι και η δημοσιογραφία και η πολιτική, είναι επιστήμες και χιλιάδες τόνοι μελάνι έχουν χυθεί ανά το παγκόσμιο, για επιστημονικές αναλύσεις και συμπεράσματα για τις παραμέτρους τους.
Πέραν όμως της εμπειρίας του Νίκου Αναστασιάδη, το μεγαλύτερο συν της υποψηφιότητας του ήταν η οικονομία. Μετά τα όσα πέρασε ο Κύπριος πολίτης, η ανάκαμψη της οικονομίας θεωρείται ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της προεδρίας του κ. Αναστασιάδη. Όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, το κυπριακό έχει μπει σε δεύτερη ίσως και τρίτη μοίρα, ακόμη και για τους πρόσφυγες .
Το επιτελείο Μαλά δεν κατάφερε να πείσει τους πολίτες, ότι η εκλογή του υποψηφίου του, δεν θα σήμαινε την ανάληψη της εξουσίας από το ΑΚΕΛ, του οποίου «η ρετσινιά» για την καταστροφή της οικονομίας, δεν έχει ακόμη ξεπλυθεί παρά το ότι έχουν περάσει πέντε χρόνια και που ίσως εξαφανιστεί εάν υπάρξουν αλλαγές στα πρόσωπα της ηγεσίας που καλώς ή κακώς έχουν συνδεθεί με την προηγούμενη κυβέρνηση.
Βέβαια, πρέπει να τονιστεί για μια ακόμη φορά ότι το αποτέλεσμα των εκλογών, ουσιαστικά δεν αποτελεί ήττα για τον Σταύρο Μαλά, ο οποίος είχε ελάχιστο χρόνο να καλύψει τη διαφορά και ο οποίος επέδειξε πρωτοφανή αξιοπρέπεια και σοβαρότητα. Δεν αποτελεί ήττα ούτε για το ΑΚΕΛ, το οποίο κατάφερε να περάσει στον δεύτερο γύρο, έναντι ενός υποψηφίου που στηριζόταν από όλα τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου. Το ΑΚΕΛ, όπως και ο ΔΗΣΥ βγήκαν κερδισμένοι από τις φετινές Προεδρικές Εκλογές. Οι δύο πόλοι συσπειρώθηκαν και ενδυναμώθηκαν, χωρίς να γίνουν « δέσμιοι» των ηγεσιών του ενδιάμεσου χώρου.
Μαρία Κωνσταντίνου
Comments