Είναι η ώρα που πρέπει να σφίξεις την καρδιά σου και απλά να κάνεις τη δουλειά σου. Να καταγράψεις γεγονότα και καταστάσεις. Αυτόπτης μάρτυρας μα και δημοσιογράφος. Είναι η ώρα που ενώ αγωνιάς για την τύχη των δικών σου ανθρώπων οι οποίοι παλεύουν με την πύρινη λαίλαπα για να σώσουν το βιος τους, το βιος σου ουσιαστικά, εσύ πρέπει να σφίξεις τα δόντια, να είσαι ψύχραιμη, να βγεις ζωντανά να μεταδόσεις την είδηση. Εκεί, χωρίς μακιγιάζ, χωρίς σημειώσεις, παρά τα όποια συναισθήματα, παρά το ότι χάνεται η αναπνοή σου από τους καπνούς και τη σκόνη, παρά το ότι καίγεται η επιδερμίδα σου από τον καυτό ήλιο και τις ψηλές θερμοκρασίες της πυρκαγιάς. Δύσκολο να είσαι μάχιμος δημοσιογράφος, πολύ δύσκολο και μόνο όσοι έχουν την ευλογία να εργάζονται ως τέτοιοι, ή ως μάχιμοι κινηματογραφιστές ή φωτογράφοι, μπορούν να καταλάβουν. Σε ευχαριστώ Χριστόδουλε Δημητρίου, τόσο για τις εικόνες που κατέγραψες, κυρίως όμως για τη στήριξη, καθ όλη τη διάρκεια της δύσκολης αυτής μέρας.
