Στον απόηχο της απαγωγής των δύο παιδιών που συγκλόνισε την Κύπρο και μετά τα συχαρίκια αλλήλων και τις βαρύγδουπες δηλώσεις και αντιδηλώσεις κάποιων που αντί να σιωπήσουν αφού δεν έχουν την τόλμη να παραιτηθούν, είπαν για μια ακόμη φορά τα δικά τους, θα πρέπει να πούμε τα σύκα – σύκα και τη σκάφη –σκάφη εάν δεν θέλουμε να ξαναγίνουμε μάρτυρες τέτοιων περιστατικών.Είναι αδιανόητο να συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στα σχολεία μας, σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Κύπρος.
Τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί, το Υπουργείο Παιδείας, η σχολική εφορεία ακόμη και οι οργανωμένοι γονείς σε ότι αφορά την παιδεία φέρουν ευθύνη! Δύο μήνες τώρα γινόμαστε μάρτυρες ανούσιων συζητήσεων, απεργιών και «αππωμάτων» ενώ υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στα σχολεία μας. Ναρκωτικά, παραβατικότητα, βία, κλπ. Πάλι καλά που μετά την απαγωγή των παιδιών, είπαν να βάλουν νερό στο κρασί τους οι εμπλεκόμενοι και να τα βρούνε.
Μεγάλη είναι επίσης η ευθύνη του συγκεκριμένου σχολείου, όχι μόνο επέτρεψε σε έναν άγνωστο να απαγάγει δύο παιδιά που ήταν υπό τη φροντίδα του – αυτό μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε – επειδή άργησε πολύ να ενημερώσει την αστυνομία. Καλό είναι λοιπόν κάποιοι να δουν σοβαρά το θέμα που τίθεται και αφορά την ασφάλεια των παιδιών μας στα σχολεία.
Όσο για την αστυνομία, δεν θεωρώ , ότι ο εντοπισμός των παιδιών ήταν επιτυχία της. Το αντίθετο. Δεν μιλώ για τον χρόνο που παρήλθε μέχρι να φτάσουν τα περίπολα στο σχολείο. Άλλο αυτό. Όμως θα κρίνω το σχέδιο που καταρτίστηκε και το πώς ενήργησε η υπηρεσία για εντοπισμό των παιδιών. Τα παιδιά εντοπίστηκαν από τύχη, από τη δημοσιοποίηση του θέματος και όχι από τις ενέργειες της αστυνομίας! Είχαν τύχη βουνό επειδή ένας πολίτης αντιλήφθηκε τις ύποπτες κινήσεις του απαγωγέα και ενημέρωσε τις αρχές ασφαλείας. Είχαν τύχη βουνό που ο απαγωγέας ήταν "έτοιμος" να συλληφθεί από μόνος του αλλιώς …
Ναι για μια ακόμη φορά η αστυνομία έδωσε εξετάσεις και απέτυχε παταγωδώς κατά την ταπεινή μου γνώμη. Αλήθεια πως μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία της αστυνομίας ο εντοπισμός των παιδιών όταν τα περίπολα προηγουμένως «έκαναν φύλο και φτερό την περιοχή», που να σημειωθεί βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από στο σχολείο των παιδιών, αλλά δεν εντόπισαν τίποτε το ύποπτο; Πως έψαχναν , πως ερευνούσαν και δεν αντιλήφθηκαν καν το γκρίζο αυτοκίνητο του δράστη που βρισκόταν σταθμευμένο στην πολυκατοικία όπου διέμενε, όπου τελικά βρίσκονταν και τα θύματα του;
Πως μπορεί άραγε να θεωρηθεί επιτυχία το γεγονός ότι στο διαμέρισμα του απαγωγέα, πήγαν δύο μόνο αστυνομικοί – προφανώς δεν θεωρήθηκε σημαντική η πληροφορία – κτύπησαν την πόρτα και απλά ο δράστης τους άνοιξε κλπ κλπ. Αλήθεια σε πόσο κίνδυνο έθεσαν τη δική τους ζωή και κυρίως τη ζωή των παιδιών με αυτή τους την κίνηση; Άραγε τι θα γινόταν αν ο δράστης οπλοφορούσε, μια άλλη Χλώρακα ενδεχομένως;
Λυπάμαι δεν μπορώ να δώσω συγχαρητήρια. Δύο απαγωγές σημειώθηκαν σε σχολεία – στη Λευκωσία και τη Λάρνακα. Στην περίπτωση της Λευκωσίας το παιδί επιστράφηκε στην μητέρα του μόνο όταν το αποφάσισε ο απαγωγές – στην προκειμένη περίπτωση ο πατέρας του. Στη Λάρνακα, τα παιδιά βρέθηκαν από καθαρή τύχη.
Δεν θέλω να μηδενίσω το έργο της αστυνομίας και ξέρω από πρώτο χέρι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί αστυνομικοί που κάνουν άριστα τη δουλειά τους , πράγμα που έκαναν και προχθές. Όμως υπάρχει ένα θέμα στο συντονισμό των επιχειρήσεων και αυτό πρέπει να τεθεί επί τάπητος από την ηγεσία.
Πέραν της αστυνομίας όμως, αυτό το περιστατικό πρέπει να προβληματίσει όλους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να γίνουμε όλοι πιο σοβαροί, ως πολίτες, ως δημοσιογράφοι – διότι έχουμε και εμείς το μερίδιο της ευθύνης μας, κυρίως όμως πρέπει να σοβαρευτούν οι κατέχοντες τις θέσεις και οι θεσμοί. Αν δεν σοβαρευτούμε και αν δεν ληφθούν ουσιώδη μέτρα, τότε του περιστατικού αυτού θα ακολουθήσουν πολλά άλλα.